Geen popcorn. geen spoilers. Wel één collega als hoofdgerecht.
Je hebt net een presentatie achter de rug. Je handen plakken nog van het zweet, je mond is droog, en je denkt: “Oef. Het is gedaan. Ik heb het overleefd.”
En dan komt er iemand naar je toe. Glimlachend. Licht samenzweerderig.
“Mag ik je wat feedback geven?”
Je glimlacht terug. Maar vanbinnen? Daar is het House of Cards in je hoofd.
Want op dat moment ben je nog lang niet klaar voor zelfreflectie. Je hebt vooral nood aan een glas water. Of wijn. Of stilte. Maar zeker géén analyse van je non-verbale communicatie.
Dat, lieve lezer, is precies waarom feedback vragen zo belangrijk is.
Omdat ongevraagde feedback vaak voelt als een onverwacht bijgerecht dat je niet hebt besteld. En eerlijk: soms valt het gewoon zwaar op de maag.
Waarom feedback vragen een sleutel is tot veiligheid (en goede gesprekken)?
Wanneer je feedback vraagt, zeg je eigenlijk: “Ik ben bereid om iets te horen wat ik zelf nog niet zie. Maar ik bepaal het moment.”
En net die autonomie maakt feedback minder bedreigend. Je neemt initiatief, je nodigt uit, je zet de toon.
Dat is niet soft. Dat is sterk.
Want feedback vragen is geen zwaktebod, maar een leiderschapsdaad.
Je bouwt actief aan een cultuur waarin mensen eerlijk mogen zijn – ook tegen jou.
Netflix had dat goed door. Het werd bekend om zijn radicale cultuur van verantwoordelijkheid en vertrouwen. Geen vaste vakantiedagen, geen jaarlijkse evaluaties, wél: continu leren, feedback geven, en aanspreken.
Binnen die cultuur ontstond het idee van het Feedback Dinner: een informeel teammoment waarin één collega centraal stond, en van iedereen rond de tafel gestructureerde feedback kreeg.
Niet opgelegd. Niet verplicht. Geen KPI’s op gescoord.
Maar het gebeurde wél. En wie het aandurfde, ontdekte de kracht van zo’n ritueel.
Wat maakte het zo krachtig?
Niet het eten. Niet de wijn. Niet de kaarsen.
Maar het feit dat de feedback werd gevraagd. Bewust. Open. Gestructureerd.
Dat creëerde veiligheid, omdat de rollen helder waren:
De ene vroeg. De andere gaf. En de afspraak was: we doen dit om te groeien, niet om te scoren.
Maar let op: feedback vragen werkt niet altijd (en dat is oké).
Het klopt: feedback vragen bevordert psychologische veiligheid. Maar niet automatisch. Niet overal. En zeker niet in elke richting.
Want zelfs als jij feedback vraagt, moet de ander zich vrij genoeg voelen om eerlijk te zijn.
En jij moet bereid zijn om te luisteren, zonder meteen te framen, verdedigen of af te leiden met een grap over je PowerPoint-overgangseffecten.
Feedback vragen werkt dus alleen écht als er vertrouwen, maturiteit én nieuwsgierigheid is.
Niet perfect. Maar voelbaar.
Zie het als een tafel die je samen dekt. En waarvan je af en toe op voorhand checkt: “Heb jij ook zin om iets te delen, of wacht je liever nog even op het dessert?”
Wil je zelf aan tafel gaan?
10 tips om sterker te worden in het vragen van feedback (en ja, dat is spannender dan het klinkt)
Stel je voor: je hebt net gepresenteerd. Je adem zit nog ergens ter hoogte van je sleutelbeen, je denkt: “Oef, ik ben er vanaf.”
En toch… ga jij nu feedback vragen. Niet omdat je masochistisch bent, maar omdat je snapt dat groei begint bij een goeie vraag (en een tikje lef).
Hier is je menu – pittig gekruid, licht verteerbaar en zonder bijwerkingen (behalve misschien wat gezonde ongemakkelijkheid).
Tip 1: Nodig zelf uit
Wacht niet tot iemand op je afkomt met een mening in cadeaupapier. Zet zelf de deur open. Zeg: “Ik ben benieuwd naar je blik. Mag ik je wat vragen?”
Dat is geen zwakte. Dat is zelfsturing met een strikje errond.
Tip 2: Begin met een hapje dat je al lust
Start bij iemand van wie je feedback niet als een klap in je gezicht voelt. Een warme, eerlijke blik – geen feedback-ninja met een vlijmscherpe tong.
Langzaam opbouwen is geen lafheid, het is zelfzorg. En wie weet… ooit durf je feedback vragen aan je ex (tenzij die al je slides ooit ge-roast heeft op Instagram, dan misschien even wachten).`
Tip 3: Wees geen buffet zonder einde
Feedback vragen is geen “smijt maar wat op m’n bord”. Wees specifiek: “Wat vond je van mijn intro?”, “Was mijn tempo oké?”
Zo krijgt de ander houvast en jij iets waar je effectief iets mee kan. #geenvoedselverspilling
Tip 4: Zoek de zoetzure saus
Vraag naar wat goed ging én wat beter kon. Niet alles hoeft een compliment te zijn, maar een zuivere citroen is ook geen dessert.
Balans, baby.
Tip 5: Laat het even pruttelen
Als de ander stilvalt, raak dan niet in paniek. Ze denken na – en dat is exact wat je wilde.
Geduld is geen passiviteit, het is feedbackslowcooking.
Tip 6: Filter de smaak
Krijg je een vaag antwoord? Vraag door. “Rommeliger dan wat?” of “Waar merkte je dat aan?”
Anders slik je iets weg zonder te weten of het kip of tofu was.
Tip 7: Check de ingrediënten
Herhaal wat je gehoord hebt. Niet als papegaai, maar om te checken of je het juiste geproefd hebt. “Dus als ik het goed begrijp, kwam mijn boodschap wat verloren over?”
Duidelijkheid is sexy.
Tip 8: Knik en slik (ook als het wringt)
Bedank altijd! Ook als je het even wil negeren, verdringen of onder een servet schuiven. Je vroeg erom. Zij gaven. Dat is minstens een “merci” waard.
(En een mentale high five voor jezelf.)
Tip 9: Laat het marineren
Niet alles moet direct verwerkt. Sommige inzichten hebben wat tijd nodig. Een nachtje. Een wandeling. Een stuk taart.
Gun jezelf het verwerkingsproces. Het is geen sprint, het is fermentatie.
Tip 10: Laat zien dat je geen sierpot bent
Kom terug op de feedback. Laat zien wat je ermee gedaan hebt. “Ik heb je tip toegepast en het werkte verrassend goed.”
Zo toon je dat je niet alleen vraagt om te vragen, maar ook durft te groeien.
Van maaltijd naar mindset
Feedback vragen is geen techniekje. Geen trucje. Geen “foefje” dat je even toepast tussen de soep en de Excels. Het is een levenshouding.
Een uitnodiging aan jezelf om te zeggen: “Ik ben niet perfect, maar wél nieuwsgierig. Dus laat maar komen, dat klein beetje ongemak.”
Of je dat nu doet aan een vergadertafel, een lunchtafel, of een tafel met witte wijn, risotto en een collega die je aankijkt alsof je net hun wijnfles hebt leeggedronken – het moment zelf is zelden perfect.
Maar het effect?
Groter dan het moment. Groter dan het antwoord.
Soms zelfs groter dan je ego aankan.
Dus nog één vraag. Geen feedbackvraag.
Wel eentje voor de spiegel.
Aan wie ga jij de volgende keer feedback vragen?
En… durf je ook te luisteren?
Ben je benieuwd hoe je een sterke feedbackcultuur in jouw organisatie kunt ontwikkelen? Ontdek het hier.
Wil je zelf ervaren wat een cultuur van feedback inhoudt? Schrijf je dan in voor een van onze gratis events.
Interesse in onze nieuwste inspiratiesessie? Meer info kan je hier terugvinden.
BRONNEN:
- Heen, S., & Stone, D. (2014). Thanks for the Feedback: The Science and Art of Receiving Feedback Well. Viking.
- Batista, E. (2015). Learning to Ask for Feedback. Harvard Business Review.
- Edmondson, A. C. (1999). Psychological Safety and Learning Behavior in Work Teams. Administrative Science Quarterly, 44(2), 350–383.
- Zhuo, J. (2017). The Art of Asking for Feedback. UX Collective / Medium.
- Netflix Inc. (2022). Netflix Culture Memo. Gepubliceerd op jobs.netflix.com. Gebaseerd op het werk van Patty McCord, o.a. in Powerful: Building a Culture of Freedom and Responsibility (2018).
